Xınalığın
Hər daş bir kitab, – incidi,
Atəşgah od qılıncıdı.
Özüm baxdım,
dörd məscidi,
Qırx piri var Xınalığın.
Buzbulaq güllü qafiyə,
Şəlalə telli qafiyə,
Sükutu dilli qafiyə,
Yüz şeri var Xınalığın.
Gül arının şan dağları,
Lalə bağrı qan dağları.
Qoy küsməsin Xan dağları,
Şah yeri var Xınalığın.
Heyrət dindi, dərd toxtadı,
Ömrün sonu dörd taxtadı.
Dünya köhnə nərdtaxtadı,
Öz zəri var Xınalığın.
Bir qartaldı, – bax başına,
Qonub uca dağ başına.
Rəhim Alxas, ağ başına
Bənzəri var Xınalığın …
Yağacaq
Kim deyir ki, bu çəndə
Sisdə qarlar yağacaq.
Yağsa, yağsa bu axşam
İsti qarlar yağacaq.
Eşq göylərin çuxası,
Ələ gəlmir yaxası.
Çox könüllər yıxası
Qəsdi, qarlar yağacaq.
Xəzan gülün məhşəri,
Sarısına şeh sərib…
Ürək qərib, meh qərib –
Əsdi, qarlar yağacaq.
Sözdə qəm yığın-yığın,
Hara gedir bu axın.
Üşüyür tənhalığın
Büstü, qarlar yağacaq.
Yon daşa son sətrini,
Qoy daş bilsin qədrimi…
Gül açacaq qəbrimin
Üstü, qarlar yağacaq.
DƏN DAŞI
Gedəsən dünyanın axırınacan,
bir misra xətrinə ölüb gedəsən.
Qaçıb adamından naxırınacan
izini, tozunu silib gedəsən…
Səhərin zərində üzən lək kimi,
düzəsən sətrinə gül adlarını.
Tikana sancılan kəpənək kimi
meh döyə şeirinin qanadlarını.
Yemşan çiçəyində iynə gəzəsən,
tel-tel ləçəklənə arı köynəyi.
Buludlar içindən ayı süzəsən
yarpaqlar içindən sarıköynəyi…
Alasan könlünü şehli nərgizin,
bənövşə ovlaya hər kolda səni.
Coşa yamacların yovşan dənizi
yuyub dalğa-dalğa durulda səni.
… Üyütmə bu dərdi,
dən daşı çəkməz,
dərdini quzu tək qırpıb gedəsən.
Bu mizan-tərəzi mən daşı çəkməz
özünü daşlara çırpıb gedəsən…
Gedəsən, hər şeyi yarımçıq qoyub,
bir təbiət ola,
bir də bu ürək.
Dünyanın sonuna alaçıq qoyub
İşini qurasan qarışqalar tək…
Dünya
Nə əksən erməni çıxır,
Alağına şükür, Dünya.
O da mənə qənim çıxır
Dolağına şükür, Dünya.
Bir səsdi, bir hənir,-hamı,
Gündə bir boy enir hamı,
Bir-birini minir hamı
Ulağına şükür, Dünya.
Toyuq ağlı, quş biliyi,
Kürsüdə tuğyan eləyir,
İt də yemir kişiliyi
Yalağına şükür, Dünya.
Papağı yox sanır arvad,
Kişinin nöqsanı arvad,
Yüzündən doxsanı arvad…
Balağına şükür, Dünya.
Alim özünü aldadır,
Şair sözünü aldadır,
Ata qızını aldadır
Calağına şükür, Dünya.
Adam-adam aşınır Yer,
Qiyamətə daşınır Yer,
Daha Göydən boşanır Yer
Talağına şükür, Dünya.
