MARTI
Denizin kıyısında, bir iz gibi duruyorsun,
Ciğerlerime sızan soğuk bir derinlik
Zaman öylesine geçiyor ki,
Yeryüzü, seninle kesilmiş sanki,
bir martı geçer, gölgesi üzerimizde,
Beni, seni sevmenin yüküyle büyütür.
O deniz, bazen korktuğum karanlık,
Bazen dizlerimde sızlayan yitip gidenler,
Ve sen, her şeyin ötesinde,
Ve ben, seni özlerken, dünya anlamını yitirir, birleşir, erir, kaybolur.
Ve sen, her nefeste içimde yankı bulan bir ses,
Denizin soğukluğunda kaybolan parmak uçlarım,
Ama yanımda sen varsın, bu an başka hiçbir şeye benzemiyor.
Bir martı, yavaşça çiziyor gökyüzüne yüzünü,
Ve ben, varlığında kaybolduğum her dakika,
Zamanın tüm yükü, boynumda nefesinle eriyor,
Bir bulut, martılar, mavi gökyüzü, dalganın sesi sadece sen ve ben…
Bu sarılmalar bu hüzün bu sonsuz arzu
Bu an başka hiçbir şeye benzemiyor…
