HARDA UNUTDUM
Səhərdən axtarıb gəzirəm,amma
Heç yerdən ətrini ala bilmirəm,
Mən sənin sevgini hara qoymuşam?
Heç cürə yadıma sala bilmirəm.
Fikrim dağılıbdı axır zamanlar,
Sanki gözə gəlib yaddaşım,huşum.
Yəqin keçən həftə bilər yerini,
Ya da keçən aydan səni soruşum.
Unudub qoymuşam bəlkə sevgini
Otelin soyumuş pəncərəsində,
Fikir verməmişəm, yaddan çıxıbdı
Üzümə örtülən qapı səsində,
Gizli görüşlərin bəhanəsində.
Bəlkə yollar oldu məni çaşdıran?
Qatar oğurladı itən sevgimi,
Tələsik düşəndə kupedə qoydum
Oxunub qurtarmış bir kitab kimi?
Mən səni görəsən harda unutdum?
Yağışda itirdim, qarda unutdum?
Nəsə, həyatdı da. Mən bu yaşıma
Kimlərdən, nələrdən doyub gəlmişəm.
Təkcə səni deyil, mən özümü də
Sənli günlərimdə qoyub gəlmişəm.
Üşütmə
İntizar küləkləri
Üz gözümü yaladı.
Niyə bütün sevgilər
Əzabla qol qoladı?
Bu nə soyuqdur gəlib,
Nəfəsin də üşüyür.
Ürəyin qəfəsdədi
Qəfəsin də üşüyür.
Dönüb gün şüasına
Soyuğu azdırardım,
Üşüyən əllərini
Şeirlə qızdırardım.
Hava yaman tutulub,
Yenə yağar, deyiblər.
Əynivi qalın elə
Sabaha qar deyiblər.
***
Tökülür sənli saatlar o ömürdən, bu ömürdən
Əyilib qaldıran olmur onu yerdən, bunu yerdən,
Evimə dərd girir hər gün, o başından, bu başından
Gözümə kölgə salırsan, o maşından, bu maşından.
Səni sakitcə soruşdum o yağışdan, bu yağışdan
Saçının ətrini aldım o balışdan, bu balışdan
Süzülür sel kimi yaşlar o gözündən, bu gözündən
Səni hicran öpür hər gün o üzündən, bu üzündən
Bezmişəm sənsiz həyatın o adından, bu adından
Zərrə-zərrə səni yığdım o qadından, bu qadından
Tökülür sənli saatlar o ömürdən, bu ömürdən
Əyilib qaldıran olmur onu yerdən, bunu yerdən…
***
Apar məni uzaqlara bu axşam,
Unut məni sözün bitən yerində
Unut məni, ümidlərin işıq tək
Zəifləyib, ölüb, itən yerində…
Apar məni uzaqlara bu axşam,
Mənim sözüm-sənin səsin bir olsun…
Sözüm sənin səsində gizli qalsın,
Səsin üçün sözümdə bir yer olsun…
Apar məni uzaqlara bu axşam,
Görən olarsa, tez ərit gözündə,
İçin dolanda, ağlayanda hərdən
Gözün yaşıyla sellənim üzündə..
Apar məni uzaqlara bu axşam,
Göz işlədikcə hər tərəf söz olsun…
Xəyallarım burulmasın bir an da,
Həmişə nəm saçın kimi düz olsun…
Apar məni uzaqlara bu axşam,
Unut məni yağış yağan yerində,
Payız yelində titrəyən baxışlar
Şeir kimi mənə baxan yerində,
Unut məni şeir yatan yerində
Unut məni gunəş batan yerində…
Yorğun sevgi – tünd qəhvə
Xəyanət isti qəhvə (-) soyutmaq olmur,
Həyatına dağılsa, (-) qurutmaq olmur…
Kiçik də bir xətadan (-) bulansa sevgi
Böyük də ehtirasla (-) durultmaq olmur.
İnam uşaq kimiymiş (-) gözü yaşarsa,
Öpüb sığallamaqla (-) ovutmaq olmur…
Sevən qadın nəfəsdi, (-) bədən deyil ki…
Ömür keçir, nə atmaq (-) nə tutmaq olmur.
Bir an toxunsa ruha (-) xəyanət ətri,
Yüz il,«unut»,desən də (-) unutmaq olmur…
Unutmaq olmur…
