Gecikmiş müsahibə
Tanınmış tənqidçi, kinoşünas, professor Aydın Dadaşovun xatirəsinə
Bu yazı yazılmalıydı… Planımdaydı… Gecikdim… Ancaq yazmaya bilməzdim… Mənəvi borc indi çünki…
Bu isə söhbətimiz (fraqmentar).
-Bir nəfərin “Hicran haqqında yazdığınız məqaləni mənimsəmişəm, halal edin” söyləməsi gülməli göründü… Hicranı ömürlük ruhuma yazdığımı anlamadığı gülünc idi… (Dünya ölüm-itimdir deyə yazdım).
-Aydın müəllim, sizin sözləriniz də mənim ruhuma su kimi çiləndi. Dünya ölüm-itim olsa da, görüb duya biləcəyimiz bütün gözəllikləriylə bərabər, işıqlı simaları, fərqli düşüncə sahibləri ilə daha gözəldir. Aydınlarıyla!
***
Şuşayla bağlı şeir yazmışam. Xoşunuza gələcək.
-Doğmamsan!
– …
***
– Əli üçün çox narahatam, görən necə olacaq imtahanlar?
– Narahatlığa əsas yoxdu. Sənin kimi intellektual xanımın övladı savadsız ola bilməz. Mütləq girəcək. Özü də çalışacam Cənnət xanımın (rejissor Cənnət Səlimova) qrupuna düşsün.
– Sizcə, nə hazırlasın?
– Mənim kitablarımı oxusun qoy.
***
– Eşitdim, redaktorunuz dəyişib. Səni tapşırmağa ehtiyac var?
– Qətiyyən!
– Bilirəm, sən “moşnı” qızsan.
***
– Sənin yazıların çox fərqlidi, bunu hamı anlaya bilməz. Bilirsən, riyaziyyat var sənin yazılarında… yazıların canlı, əzələlidi…
***
– Şuşayla bağlı şeirimi oxuya bilmədiz, Aydın müəllim…
– …
– İndi də siz susursuz…
13.03.2017
P.S.Əgər bu yazı səsli olsaydı, Dmitri Şostakoviçin “2 nömrəli vals”ını səsləndirərdim…
Hicran Hüseynova
