SIĞMAZAM
Məndə sığar iki cahan, mən bu cahana sığmazam!
Gövhəri-laməkan mənəm, kövnü məkana sığmazam!
Ərş ilə fərşü kafu nun, məndə bulundu cümlə çun,
Kəs sözünü və əbsəm ol, şərhü bəyanə sığmazam.
Kövnü məkandır ayətim, zatinədir bidayətim,
Sən bu nişanda bil məni, bil ki, nişanə sığmazam.
Kimsə gümanı zənnilə olmadı həqqilə biliş,
Həqqi bilən bilir ki, mən zənnü gümanə sığmazam.
Surətə baxü məniyi sürət içində tanı kim,
Cismilə can mənəm, vəli, cismilə canə sığmazam.
Həm sədəfəm, həm inciyəm, həşrü sirat əsənciyəm,
Bunca qümaşü rəxt ilə mən bu dükanə sığmazam.
Gənci-nihan mənəm, mən uş, eyni-əyan mənəm, mən uş
Gövhəri-kan mənəm, mən uş bəhrəvü kanə sığmazam.
Gərçi-mühiti-əzəməm, adım Adəmdir, adəməm,
Tur ilə kün-fəkan mənəm, mən bu məkana sığmazam.
Can ilə həm cahan mənəm, dəhrilə həm zaman mənəm,
Gör bu lətifəyi ki, mən, dəhrü zəmanə sığmazam.
Əncüm ilə fələk mənəm, vəhy ilə həm mələk mənəm,
Çək dilini və əbsəm ol, mən bu lisanə sığmazam.
Zərrə mənəm, günəş mənəm, çar ilə pəncü şeş mənəm,
Surəti gör bəyanilə, çünki bəyanə sığmazam.
Zatiləyəm sifat ilə, gülşəkərəm nəbat ilə,
Qədriləyəm bərat ilə, püstə dəhanə sığmazam.
Şəhd ilə həm şəkər mənəm, şəms mənəm, qəmər mənəm,
Ruhi-rəvan bağışlaram, ruhi-rəvanə sığmazam.
Tir mənəm, kəman mənəm, pir mənəm, cavan mənəm,
Dövləti-cavidan mənəm, ayinədanə sığmazam.
Gərçi bu gün Nəsimiyəm, haşimiyəm, qureyşiyəm,
Məndən uludur ayətim, ayətə, şanə sığmazam
***
Bu nə adətdir, еy türki-pərizad,
Qəmindən olmadım bir ləhzə azad.
Siyəhdil gözlərin qan tökmək içün
Çəkibdir tiğini manəndi-cəllad.
Bu bidadı mana еşqin qılıbdır,
Cahanda qılmadı Nəmrudü Şəddad.
Rəvamı, könlümün şəhrində səndən
Fəraqü qüssəvü qəm tutdu bünyad.
Gəl, еy Şirindəhən, еşqin yolunda
Mənəm ol kuhkən biçarə Fərhad.
Nəzər qılgil bu viran könlümə, şah,
Qılır sultan olan viranı abad.
Bir еyü ad еdin fani cahanda,
Ululardan cahanda qaldı bir ad.
Nəsiminin kəlamından еşitgil,
Vəfasızdır cahan, sən qılma bidad.
***
Dilbəra, dil səndən özgə bir dəхi yar istəməz,
Çün müyəssər oldu vəslin, qеyri didar istəməz.
Könlümə еşqini qismət çün əzəldən qıldı həq,
Ta əbəd еşqindən özgə nəsnə, zinhar, istəməz.
Könlümün Mənsuri çünkim, zülfünü еdindi dar,
Yə’ni ki, Mənsur olan zülfündə bərdar istəməz.
Mən kəsildim masivallahdan bu gün, еy müddəi,
Vahid oldum yar ilən, aşiq olan var istəməz.
Bu dili-biçarədən sordum nədir dərdinə əm,
Dilbərin lə’lindən ayrı hiç timar istəməz.
Bu könül şəhrini çünki, hicr viran еylədi,
Gəl ki, səndən özgə bir mə’murü mе’mar istəməz.
Çün ləbin abi-həyatidir həyati-ömrümün,
Bu Nəsimi səndən ayrı lеysə-fiddar istəməz.
