RUHUN İŞIĞINDA DOĞAN SÖZ
Ruhu gözəl şairimiz Məlahət Yusifqızının ad gününə…
Bu gün təkcə bir ömür tarixinin deyil, həm də bir ruh işığının, bir söz dünyasının doğum günüdür. Bu günün qəhrəmanı gözəl insan, böyük şairə, dostluqda vəfa, insaniyyətin mücəssəməsi olan Məlahət Yusifqızıdır.
Onu tanıyan hər kəs yaxşı bilir: Məlahət xanım təkcə yazdıqları ilə yox, həm də yaşadıqları ilə poeziyanın, sevginin, dostluğun simvoludur. Həyatda necə təmiz, necə səmimidirsə, şeirlərində də bir o qədər saf və yanğılıdır.
Onun sözü dərd də deyir, sevgi də, üsyan da, ümid də… Ən böyük gücü isə budur ki, Məlahət xanım öz səsini millətin səsinə, öz dərdini xalqın dərdinə çevirir.
Onun şeirlərində Qarabağ nisgili, itirilən torpaqların həsrəti, yarımçıq qalan ömürlərin fəryadı var. Elə bir bəndində deyir:
“Heç qəza, qədər bilmədik,
Nə çəkdik hədər bilmədik.
Ölümə qədər bilmədik,
Nə bildik ondan sonrası.”
Bu sətirlər təkcə şairin qəlb sızıltısı deyil, həm də bir millətin taleyinin qanla yazılmış tarixi kimi səslənir.
Məlahət xanımın yaradıcılığında qardaşlıq, bacılıq, doğmalıq da müqəddəsdir. Onun şeirlərində hər qardaş şəhidin ruhu, hər bacının göz yaşı, hər ananın fəryadı yaşayır. Bir yerdə belə deyir:
“Göz yaşı acı… göynəyir,
Qardaşa bacı göynəyir.
Burnumun ucu göynəyir,
Göyərin, qardaş, göyərin!”
Bu bəndin sətirlərində bir xalqın içdən dua kimi qaldırdığı səsi duyulur.
Onun sözü sadə, amma təsirli olur. Bir bəndində ata zəhmətini, insanın yaddaşında iz qoyan əlləri təsvir edərək deyir:
“Bu kişi əli,
Atamın əli.
Qabarı hələ də yadımdadı.”
Burada həyat boyu insanı müşayiət edən halal zəhmət, atanın əmanəti dayanır. Həm də bütöv bir xalqın həyat fəlsəfəsi.
Məlahət xanımın sözündə iman işığı da var. İnsanı sınaqlardan keçirən, amma sonunda Tanrıya üz tutmağa çağıran poetik etiraf:
“Yuvam balalarım tək dağılanda hər dəfə,
Tanrıya qaçacaqsan.”
Bu misra bir qadın, bir ana, bir şairin ən böyük dayaq yerinin ifadəsidir. Tanrıya sığınışıdır.
Onun poeziyası yalnız ağrı yox, həm də üsyandır. Qəbul etmədiyi, barışmadığı taleyi belə bir qətiyyətlə deyir:
“Yad-yad sözlər üzdü alnımı,
Yad ayaqlar gəzdi alnımı,
Yad izlər düşdü alnıma –
Pozuldu alnımın yazıları.”
Bu misralar zorla dəyişdirilən taleyin, əzilən insan ömrünün hayqırtısıdır.
Bəzən isə onun şeirlərində bütün bir xalqın qan yaddaşını daşıyan faciələr sətirlərə hopur. Xocalının acısını dilə gətirərkən yazır:
“Ürəyimdən çox şey keçdi,
Əlimdən bir şey gəlmədi.
Bir qazan xörək bağladım adına bu cümə günü.
Nə o yedi dövrəsinin ruhlarıyla,
Nə mən daddım yanmış dilimlə.”
Burada yalnız bir şairin səsi deyil, bütün Azərbaycan analarının göz yaşları var.
Onun sözündə ən dəhşətli həqiqətlər belə açıq şəkildə deyilir. İnsanlığın donub qaldığı səhnələri poetik bir güclə təsvir edir:
“Dirigözlü yandı, əks oldu Göydə,
Haray-qışqırığı havada qaldı.
Gözünü dünyaya açmayan körpə
Süngünün ucunda, yavada qaldı.”
Bu bənd oxucunu titrədir. Çünki burada Xocalının ən ağrılı səhnəsi, körpənin ölümü əks olunur.
Əziz Məlahət xanım!
Sizin kimi saf, səmimi, gözəl qəlbli bir insanı tanımaq böyük bir xoşbəxtlikdir. Hər zaman dostcanlılığınız, insanlara göstərdiyiniz diqqət və dəstəyiniz sizə yalnız hörmət deyil, həm də böyük sevgini gətirir.
Siz təkcə dostların deyil, ətrafınızdakı hər kəsin ruhunu işıqlandıran bir insansınız. Sizin sözü, gülüşünüz, səmimi söhbətləriniz insanın içini isidir, ruhunu qidalandırır. Hər zaman yanımda olduğunuz, məsləhət və dəstəyinizi əsirgəmədiyiniz üçün sizə minnətdaram. Sizinlə hər an paylaşmaq, sizdən öyrənmək böyük bir sərvətdir.
Bu doğum gününüzdə arzulayıram ki, həyatınız daim sevgi, xoşbəxtlik və sağlamlıqla dolu olsun. Ürəyinizdəki nur heç zaman sönməsin, hər gününüz yeni uğurlar və gözəl anlarla zənginləşsin. Sizə həm şəxsi həyatınızda, həm də iş və yaradıcılıq sahələrinizdə böyük müvəffəqiyyətlər, daim sevinc və rifah arzulayıram.
Doğum gününüz mübarək, Məlahət xanım!
Həyatınızın hər günü xoşbəxtlik və işıqla dolsun, sevgi və hörmət ətrafınızı əhatələsin. Sizin kimi dəyərli bir insana hər zaman ehtiramla yanaşmaq hər kəs üçün şərəfdir.
Hörmətlə: Vüsal Ağa
Şair, publisist
25-09-2025 / Sumqayıt şəhəri
