Mən bəxtimdən narazıyam
Hərdən dönüb kəpənəyə
Ruhum uçur yerdən göyə
Heç bilmirəm axı, niyə
Taleyi qara yazıyam,
Mən bəxtimdən narazıyam
Xəzan vurmuş çiçəklər tək
Soluxuram ləçək ləçək
Başın üstə bir çətir çək
Yayda dolu havasıyam
Mən bəxtimdən narazıyam
Nə verdin ki, tale, mənə
Tamarzıyam “can” demənə
Hər pərdənə, hər siminə
Qəmli Ədalət sazıyam
Mən bəxtimdən narazıyam
Naçar qalıb basdım səbri
(Kiritmədi minnən biri)
Göz yaşımın dəli Kürü
Həsrətimin Arazıyam
Mən bəxtimdən narazıyam
Adam
Deyirlər sevimli bəndələrini
Hərdənbir sınağa çəkər yaradan
Allahın sevimli bəndəsiyəmmi,
Nə qədər sınağa çəkilər adam?!
Hayana qaçsaq da bu tale bizim
Göz yaşı tökməkdən solub bənizim
Nə qədər yazsam da bitməz, əzizim
Dərdin pəncəsində tək gülər adam
Nə deyim, belədir dünya əzəldən
Yoxdu bir əyrisin tapan, düzəldən
Sonda heç seçilməz quru xəzəldən
Həyat ağacından tökülər adam.
Evlər var ki…
Gecə keçir zülmətiylə
Mənsə hələ yatammıram
Dikib gözüm pəncərəyə
Fikirləri atammıram
Düşünürəm ehhh..görəsən
İşıq gələn o evlərdə
Varmı mən tək fikir çəkən
Varmı mən tək dözən dərdə?!
Evlər var ki, gecə yarı
Amma işıq hələ yanır
Bəlkə də ağır xəstə var
Görənlər xoşbəxtdir sanır
Evlər var ki,pəncərədən
Qəhqəhə səsi ucalır
Digər işıq gələn evdə
Bir cavan dərddən qocalır
Evlər var ki, uçuq-uçuq
Divarı var, damı yoxdur
Xarabadı,qurd ulayır
Orda bəxtin kamı yoxdur
Evlər də var qoşa-qoşa
Pəncərəli, pəncərəsiz
Orda həyat bir tamaşa
Evlər var ki mənzərəsiz
Bax belədir, bu evlərin
İşıqları sönür, yanır
Kimisinin vaxtı gedir
Kimisinə vaxt dayanır!
Qaranlıq
Sevmirəm gecənin qaranlığını
Qara buludlar da məni qorxudur
Elə düşünürəm ölmüş kimiyəm
Sanıram dünyanın dibi, sonudur
Amma bir tək bundan əminəm ki, mən
Qaranlıqdan doğar işıqlı səhər
Günəşli səhərin xətrinə çox vaxt
Qaranlığa dözmək olar birtəhər
Bilirəm, qaranlıq işıq doğacaq
Səbrlə gözlərəm gələn sabahı
Mənim ümidlərim gecə doğulur
Toxum qaranlıqda cücərir axı!
Qərib yolçu
Mən bir qərib yolçuyam
Gəl tanıy yolu mənə
Yağışda islanmışam
Neyləsin dolu mənə
Qönçəm açmadı, soldu
Bağrım yandı kül oldu
Getdiyim yol sağ yoldu
Göstərmə solu mənə
Yaşasam da yüz sənə
Ömrüm bitəcək yenə
Deyəcəklər divanə
Qəlbi dərd dolu, mənə
Düşdüm çətinə, dara
Günlərim oldu qara
Eyləmədi bir çara
Tanrının qulu mənə
Sözlərimi oxu, sən
Gülab ətri qoxusun
Kaş ki, rəhmət oxusun
Tanrının qulu mənə.
Şirin yalan yoxsa acı gerçək?
Yenə düyün düşüb, xəyallarımla
Gerçəklər içində azıb qalmışam
Doğrusu hansıydı, yalanı hansı
Mən xəyallarımı doğru sanmışam
Azmışam yalançı xəyallarımın
Göz yaşı axıdan tüstülərində
Doğru üşüdəndə səhvən qızındım
Yalanın yalançı istilərində
Mən nədən bu yerə gəldim, ilahi
Uymuşam şeytanın bal barmağına
Heç dönüb baxmadım bircə dəfə də
Doğruların acı bağırmağına
Uyaraq şeytanın fitnə-felinə
Hərdən harama da saldım meylimi
Doğrular o anda kəsdi yolumu
Sandığım doğru yol bu deyildimi?
Yalan və həqiqət, özün ayır, seç
Doğru acısıyla fərqlidur ondan
Əsla aldatmasın şirinisi səni
Acı doğru xoşdur şirin yalandan
Halal yolu seçib doğru yaşa, sən
Halalı haramdan seçən göz, əldir
Şirin yalanlarla yaşamaqdansa
Acı həqiqətli ölüm gözəldir!
Qalib olsun əzrayil
Bilirsənmi, sənsiz hər şey dəyişib
Yeməyin də dadı- duzu başqadı
Həyat sanki yaşanmayır, əzizim
O da elə gün ötürür, baş qatır
Darıxmağa axı nə ad qoyasan
Lap çıxarır çiləsindən insanı
Hərdən elə qəribsəyir ürəyim
Göz yaşlarım xatırladır leysanı
Oturmuşam, dərin fikrə gedərək
Xatirələr yenə sənə üz tutub
Çəkəmmirəm gözlərimi yolundan
Gözləyirəm, ölümünü unudub
Anlayıram, səni geri qaytarmaq
Mümkünsüzdür, bu, baş tutan iş deyil
Mən gələrəm görüşərik, eybi yox
Bu dəfə də qalib olsun əzrail
Əlvida və nida!
Bu həyatda ayrılıq hər şeydən möhtəşəmdir
Mən bundan zövq alıram, sanki işim, peşəmdir
İtirmək yazılıbdı sanki mənim alnıma
Həyatdan almışam hey ayrılıq haqda namə
İtirdim əzizimi, itirdim can dostumu
Ayrılıq doğmamdımı, yoxsa ki, dostumdumu?
Axı dost öz dostuna yaşatmaz bu acını
Həsrətin yollarında ağartmışam saçımı
Hicranın alovunda qovrulmuşam, bişmişəm
Ayrılıq acısını badə-badə içmişəm
Bu həyat, bu mən, bu siz, deyin neyləyim indi?
Həyat ağrı acıya dözüb tab edənindi
Ayrılığa həsr edib ömrümü verdim bada
Gedirəm ayrılıqla…eh..əlvida…və nida!
Durna köçü
Yenə qızıl payız yorğanın sərib
Bağçalar xəzəldən xalı toxuyur
Susub, daha gəlmir quşların səsi
Yol-iriz, bağ-bağça payız qoxuyur
Nağıla bənzəyir hara baxırsan
Durnalar səmada qatar qatardı
İndi kövrəlsək də bu mənzərəyə
Yazda bir qayıtmaq ümidi vardır
Belədir, son bahar köçən quşların
Yazda qayıtmağı bir adət olar
O durna köçü tək payızda gedən
Baharda dönməsə müsibət olar!
Möcüzə
Selin axarına düşən ağac tək,
Həyat öz kökümdən qopardı məni.
Dözərdim gur sular içinə düşsəm…
Suyun lal axanı apardı məni!
Hələ əl eylədim dalğalar üstdən,
Hamı üz çevirdi eləbil qəsdən,
Ümidim var idi, bu son nəfəsdə,
Kimsə xilas edib, tutardı məni.
Qərq oldum dəryaya, dalğaya dözdüm.
Boğula- boğula sularla üzdüm
Bu da qismət, deyib həyatdan küsdüm,
Yaşatdı zamanın bu ardı məni
Axırda çəmənli bir düzə düşdüm…
Zülmətlər içindən gündüzə düşdüm…
İlahi eylədi möcüzə, düşdüm,
Tanrının sağ əli qurtardı məni.
