YALNIZLIK TİRADI
Yalnızlık ter kokularını sevmektir
Kendinle boğuştuğun gecelerin sonunda
Sabahın ilk ışıklarında yastıkla sevişmektir
Görgüsüzce
Özgürce
Gereksizce
Yalnızlık Ankara’dır
Tam ortasında bir ülkenin
Merkezinde tüm seferlerin
Ve kıyısına uzak şehirlerin
Ankara
Katrankara
Bahtıkara
Yalnızlık korkakça sevmektir bir kadını
Uzaktan ama bir o kadar da ruhunun derinliklerinden
Düş diler gibi, düşleri dişlemek
Susup susup rüya gibi gözlerde gevezeleşmektir
Sessizce
Sensizce
Sence
Yalnızlık soğuk şubatın bir gece yarısı
Doğum sancılarıyla ananın kollarında
Gözlerini açmaktır yaşamak denilen cehenneme
Ağlayarak
Üşüyerek
Çıplak ve utangaç
Senden sonrasının tiradıdır yalnızlık.
